روزهایی هست که طراوت از تک تک سلول هایت ترشح می کند
لبخندی ژرف به صورتت معنا می دهد... از عمقِ چشمهایت شادی پرتاب می شود
راه نمی روی ... پرواز می کنی ... می رقصی
روزهایی هست که بی دلیل به هر رهگذری "سلام" می کنی
همه ی گل هایِ نرگسِ مردِ دست فروش را یک جا می خری
به ماشین ها راه می دهی ....مواظبی , به شدت مواظبی , مواظبی که نَمیری
می خواهی این روزها را زندگی کنی , بو بکشی , حس کنی ....رقیق می شوی
انگار تار و پودِ وجودت را از "مه" بافته اند، اتفاق است دیگر ... گاهی می افتد
می گویی هیچ اتفاقی...اما افتاده
نگاه می کنم
به عجیب ترین اتفاقِ زندگی ام ... به تو ... به مهربانیت ... به یگانه گی ات
مثل یک حادثه می مانی ، بر زندگیِ من فرود می آیی ، خط قرمز ها کمرنگ می شوند ,
دلم لبخندزنان به عقلم می گوید : " بالاخره کم آوردی "
آری ... کم آوردم
نگاهت می کنم , بهت زده , حیران , لبخند می زنی , لذت می برم
مغزم با سرعتِ نور می چرخد , حرف می زند , وحشت حمله می کند
من... اما....عجیب است
صداها را خاموش می کنم ، اینجا در آغوش تو نیاز به هیچ منطقی ندارم...
اینجا در آغوش تو آرامش است و عشق است و دیگر هیچ
حضورِ تو را نظاره می کنم , بو می کشم , لمس می کنم
شگفت زده می شوم از همه ی خلوصت , اگر حقیقت باشد .
ترسو شده ام و دیر باور و بی اعتماد و پر از هراس
اما.... انگار
در برابر صداقتِ چشمانت
خلع سلاح می شوم ...
راستش را بخواهی دیگر فرقی نمی کند
دروغ باشی یا راست , من باورت کرده ام
حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم
میل ، میل توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم باد های سخت پرپر می شوم
فصل حقیقی عشق لحظه ای است که دریابیم تنها مائیم که عاشقیم
و کس دیگری چون ما عاشق نبوده است , و
هیچ کس دیگری نیز چون ما عاشق نخواهد بود.
" گوته"
شادباشی
سلام وعرض ارادت خدمت خواهر گلم سرکار خانم زهرا ی عزیز
واقعا نوشته هاتون به همراه موزیک به دلم نشست
خدا قوت موفق باشی عزیز دلم
فدای شما.. بهانه
لطف کنید کامنت قبلی رو حذف کنید سپاسگذارم
کی اشکاتو پاک میکنه شبا که غصه داری
دست رو موهات کی میکشه وقتی منو نداری
شونه کی مرهم هق هقت میشه دوباره
از کی بهونه میگیری شبای بی ستاره
بی قرار تو ام و در دل تنـــــــــــگم گـــــله هاست
آاه … بی تاب شدن ، عادت کـــــم حوصله هاست
مثــــل عکـــــس رخ مهتــــــــــاب که افتاده در آب
در دلـم هستی و بین من و تو ، فاصله هاست
کاش میدیدم چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری است
آه وقتی که تو لبخند نگاهت را
میتابانی
دوستم داری...
می دانم، باز...
دوست دارم که بپرسم گاهی
دوست دارم که بپرسم امروز
مثل دیروز مرا می خواهی
مهربانیست و یا بی مهریست؟
تنگ بی آب برای ماهی؟
فرصتی تا بسراییم از هم
بس کن از فلسفه های واهی
عشق عشق است چه بر لوحی زر
بنویسند
چه برگ کاهی
پرسش از عقل چه جایی دارد ؟
تا جنون می دهدت آگاهی؟
غیر از آن کوچه که دیوارش نیست
خانه ی دوست ندارد راهی
محمد علی بهمنی
95002 بازدید
2 بازدید امروز
15 بازدید دیروز
192 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian